Als je altijd probeert in een bepaald plaatje te passen

08-04-2016 13:15

Laatst sprak ik een vriendin.. ze zat in een worsteling met angsten en onzekerheden. Ze is onderneemster, gepassioneerd in wat ze doet maar die onzekerheid maakt het er voor haar niet leuker op. Ze opperde dat mindfulness wellicht goed voor haar zou zijn. Het viel mij op dat zij het op een oordelende manier jegens haarzelf zei.. en tegelijkertijd op een maakbare manier..

‘Ik ben niet goed genoeg.. ‘

‘Ik ben pas gelukkig als..’

‘Het/ik zou zo moeten zijn!’

Al deze korte zinnen herhaalden zich en ik hoorde niet mijn vriendin praten, maar haar ego, haar bron van onzekerheid. In de mindfulness noemen we dat denken vanuit de doe-modus. “Ik ben anders als ik mezelf met anderen vergelijk. En ik zou zoals anderen moeten zijn, dus ga ik een training volgen met als doel net als iedereen te zijn.”

In zekere persectief klopt het wat ze zegt. Ja, ze is druk, soms wat ongestructureerd en een tikkeltje chaotisch.. Maar dat is haar charme!

Als ik mijn vriendin omschrijf is dat vaak: go with the flow! buiten de gebaande paden durven gaan en lef! en voornamelijk haar vermogen om in het NU enorm te kunnen genieten (totdat die nare gedachten weer opkomen). Een heel ander beeld dan dat zij zelf over zichzelf beschrijft.

Ik had het idee dat zij zich meer druk maakte over hoe de maatschappij haar zou willen zien

dan om haar ongestructueerde choatische zelf. Haar oordelen en gedachten nemen haar het plezier van het moment weg.

Haar streven is niet realistisch, ze is geen ‘eenheidsworst’ en zal dat nooit worden! Vooral niet na het volgen van een mindfulnesstraining. Zij is uniek, en mindfulness kan haar helpen niet zichzelf te willen veranderen maar die manier waarop zij naar zichzelf kijkt.

Milder en minder oordelend en wat meer in het NU. Dat de gedachten die zij heeft slechts gedachten zijn en niet altijd hoeven te kloppen maar kunnen komen uit een geconditioneerde geest.

Hoe het nu met mijn vriendin gaat? Dit kleine inzicht bij haar dat o.a. haar gedachten geen feiten zijn en zij zelf eigenlijk geen last heeft van zichzelf (maar dat ze gewoon anders is dan anderen, net als iedereen overigens) nam een enorme last van haar schouders.

Als je altijd probeert in een bepaald plaatje te passen (hoe het zou moeten zijn.. en de werkelijkheid niet accepteert) zal je nooit merken hoe geweldig je Nu al bent!